Zoveel verloren

Wat ik voel?

Eerlijk gezegd zou ik het niet weten.. Twee weken geleden hebben we afscheid genomen. De week ervoor stond de wereld nog stil.. Een week van weinig slaap, een constante knoop in mijn maag en druk op mijn borst.. Een week vol verschillende emoties, van woede en angst tot verdriet en blijdschap.

In onze ‘bubbel’ waren we samen; ik ben de hele week bij mijn ouders geweest, terwijl Manuel thuis voor de dieren zorgde en elke dag 60km op en neer reed om bij ons te zijn. Hij zorgde ervoor dat ik thuis los kon laten. Hij zorgde ervoor dat ik bij mijn broertje en mijn familie kon zijn.

En wat was het fijn dat Koen die week nog bij ons was. Dat we hem konden zien wanneer we daar behoefte aan hadden en dat we langzaam afscheid van hem konden nemen.

Iedere dag kwamen dierbare mensen ons warme knuffels brengen en met een lach en een traan haalden we herinneringen op. Al die liefdevolle mensen, die zo met ons meeleefden en constant voor ons klaarstonden.

We hebben het vaak over de 'inner circle'. Nou, ik weet in één klap wie mijn inner circle is. Wie er in mijn eerste ring thuishoort en wie in mijn tweede, derde of misschien wel in mijn vierde ring zit. Het is bizar om zo te beseffen welke mensen echt belangrijk zijn in je leven..

Wat was het fijn om al die mensen om ons heen te hebben, maar ook hún leven gaat door. Ze gaan op vakantie of weer aan het werk. Thuis is het alsof er niks gebeurd is, het gras groeit gewoon door.

Het léven gaat gewoon door..

Maar wat voel ik dan?

De dag na het afscheid was zwaar, heel zwaar. Ik voelde me leeg en wist niet wat ik met mezelf aan moest. Een vriend van Koen zei dat het leek alsof hij in een hele diepe stille put was gevallen.. Ja, zo voelde het..

Ik kan maar niet wakker worden uit deze verschrikkelijke nachtmerrie, deze slechte film waar we met zijn allen in zijn beland. Deze film is nu onze werkelijkheid.

De pijn maakt langzaam plaats voor liefde en kracht. Het gemis zal langzaam plaats maken voor dankbaarheid en blijdschap. Dankbaarheid en blijdschap voor wat Koen ons heeft gegeven. De leegte zal nooit opgevuld worden, maar die draag ik met liefde bij me.

Ik voel enorm veel kracht in ons gezin. We zijn ontzettend hecht geworden en dat maakt me sterk, dat maakt ons sterk. Onze liefde voor elkaar is groter dan ooit. De liefde van Koen hebben we met zijn allen opgevangen en vermenigvuldigd met tien! Waar we voorheen de liefde voor elkaar vaak voor lief namen, spreken we het nu uit en tonen het elkaar. 

Man, wat hebben we veel geknuffeld de afgelopen tijd! En wat hebben we dat nodig..

En nu?

Nu gaan we vechten. We knokken ons eruit, we knokken ons terug naar de top. Samen.

Ik wil niet terug naar hoe het was, daar waar niets gebeurd is. Koen heeft mij doen inzien hoe ik mijn leven wil leven. Hij heeft me zoveel gegeven, zoveel liefde en zoveel kracht. Dat wil en zal ik vasthouden.

Aandacht geven aan de mensen die me lief zijn en dat doen wat belangrijk voor mij is. Doen waar ik passie voor heb en waar ik gelukkig van word. Met mensen om me heen die ik graag dicht bij me heb.

Ik heb me altijd op de achtergrond gehouden. Mijn hele leven werd ik overschaduwd door mijn twee fantastische broers. Ik kon niet tegen hen opboksen en dat hoefde ook niet. Ik vond het wel prettig, ik wilde niet het middelpunt van de belangstelling zijn. Achter de schermen, daar voelde ik me thuis. Net als mijn geweldige moeder. Jarenlang heb ik me verscholen achter mijn broers. Velen wisten niet dat er ook een zusje was en dachten dat onze ouders alleen twee zoons hadden. 

Ondanks dat ik de laatste jaren steeds meer op de voorgrond kwam, bleef ik me verschuilen. Dit keer achter mijn fantastische vader. Stiekem heb ik altijd meer willen hebben van mijn vader en broers. De wilskracht, het lef en het vermogen om mensen te inspireren en te helpen de persoon te worden die ze willen zijn. 

Ik heb altijd geweten dat het in mij zat, maar mijn onzekerheid won het iedere keer. Pas nu weet ik dat ik de kracht heb om de onzekerheid te verslaan. Koen heeft daarvoor gezorgd, hij heeft me doen beseffen wat echt belangrijk is in mijn leven. 

Hij heeft me een laatste zetje gegeven en daar ben ik hem dankbaar voor..

Hij heeft het afscheid van een wereldberoemde ster gekregen. Minder dan dat verdiende hij niet. Het was een bijzonder mooie dag, een dag die wij nooit zullen vergeten.

Koen heeft een indruk achtergelaten. Op iedereen die hem ooit heeft ontmoet, op iedereen die hem ooit heeft leren kennen. 

Mijn broertje leeft in mij voort.. In ons allemaal..

Jorien Middelkamp